«یا ابا الشهدا! تو این راه را بر ما گشودی و تو این راه را به ما نشان دادی. ما گناهی به‌جز پیروی تو نداریم و نخواهیم داشت.
به‌خدا سوگند که طنین صدای تو که فریاد ”صبراً بنی الکرام“ را در زیر آسمان این دشت طنین‌افکن ساخته، هم‌چنان به‌گوش می‌رسد. سمعنا و اطعنا! و هم‌چنان طنین فریاد ”هل من ناصر…“ تو در سراسر خاک ایران طنین افکنده است که امروز تمامی خاک وطن ما کربلا و تمامی ایام آن عاشوراست.
یا ابا الشهدا به ما گفتند در آنجا که بودیم تا دیشب، که علیه خمینی فعالیت نکنید والاّ پناهندگی سیاسی در کار نخواهد بود و ما گفتیم شگفتا ”انّ ارض الله واسعة“ همانا که زمین خدا پهناور و وسیع است و حال به تو پناه آورده‌ایم، به تو و یارانت و انصارت؛ به تو و پدر بزرگوارت علی بن ابیطالب…».
