درود بر هرکه با من شریک است
در مستیِ من از نور، نورِ پروانه
در شبِ این دهلیز!
محمود درویش
نبرد همیشه لذت‌بخش است. همیشه احیا کننده و امیدساز است. و هرچه به ظهر العطش آن نزدیک‌تر شویم چشم‌انداز روشن‌تر و انسان مبارز قد برافراشته‌تر می‌شود. در این کشاکش است که روابط و مناسبات انسانی از «نو» و «آگاهانه» تعریف و تفسیر می‌شوند. پیوندهای جدید انسانی به وجود می‌آید و انسان جدید خلق می‌شود. در اسطوره معروف گیل‌گمش آمده است که انکیدو همرزم و رفیق سفر گیل گمش به خاتون ریشات می‌گوید: «مادر! من در نبرد برادر خویش را یافتم».بیشتر بخوانید لینک به منبع اصلی
