بخشی‌از خاطرات مادرمجاهد گوهرالشریعه شاه‌آبادی (مادر احمدی) از محاکمه مرکزیت مجاهدین در بیدادگاه نظامی شاه خائن درسال۱۳۵۰
بخشی‌از خاطرات مادرمجاهد گوهرالشریعه شاه‌آبادی (مادر احمدی) از محاکمه مرکزیت مجاهدین در بیدادگاه نظامی شاه خائن درسال۱۳۵۰
روز جمعه، درتاریخ ۲۱اسفندماه۱۳۹۴، مادر شهیدان، مادرمجاهد عفت شاه آبادی (احمدی) در۹۳سالگی پس از عمری مقاومت وصبر و استقامت در برابر دو دیکتاتوری شاه و شیخ، در تهران دارفانی را وداع گفت و به رحمت حق پیوست.
فرزندان شهید این مادر بزرگوار عبارتند از:
–محاهد شهید احمد احمدی که درسال ۱۳۵۴در زیرشکنجه های ساواک شاه به شهادت رسید.
–مجاهد شهید اشرف احمدی، اززندانیان سیاسی دوران شاه که به دست دژخیمان خمینی در سال ۶۷ در قتل عام زندانیان سیاسی به شهادت رسید
–مجاهد شهید علی احمدی که در حمله موشکی عوامل تروریست خامنه ای به زندان لیبرتی در بهمن ۹۱به شهادت رسید.
مادر احمدی از دوران مصدق بزرگ پیشوای فقید نهضت ملی ایران با مسایل سیاسی آشنا بود و به خاطر رفت و آمد مصدق به خانه مادر برای دیدار با مرحوم آیت الله سید حسن احمدی، بعد از کودتای ۲۸ مرداد این خانه و خانواده احمدی در معرض کنترلهای امنیتی دیکتاتوری شاه قرار داشت.
پس از شکل گیری مجاهدین و به‌ویژه پس از ضربه شهریور ۵۰ و دستگیری فرزند مجاهدش مهندس محمود احمدی، مادر احمدی در شمار فعال ترین مادران مجاهد و همراه با مادر رضاییها و مادر صادق و دیگر مادران و اعضای خانوادهای مجاهدین به افشای جنایات و شکنجه های ساواک شاه قیام کردند و با سفر به شهرهای مختلف کشور ضمن افشاگری و دادخواهی به معرفی مجاهدین و ترویج آرمان آزادی و مجاهدت علیه ستم و دیکتاتوری سفر میکردند و در مسیر زینب کبری با ایجاد شبکه مادران مجاهد و مبارز با استقبال از همه خطرها و فشار ها و شکنجه ها و تحمل داغ وفراق فرزندان، نقشی ستایش انگیزی در زمینه سازی قیام و انقلاب مردم ایران ایفا کردند.
مادرمجاهد عفت شاه آبادی (احمدی) – که فرزند آیت الله العظمی میرزا محمد علی شاه آبادی و مورد احترام بسیار بود – چه در زمان دیکتاتوری سابق و چه درسالهای خفقان و استبداد آخوندی بارها دستگیر و شکنجه شد و پیوسته با رفتار ضدانسانی و سرکوبگرانه و آزار مأموران و عوامل دشمن مواجه بود ولی هیچ گاه از یاری و همراهی با فرزندانش دست برنداشت و پیوسته مدافع و مشوق مجاهدین بود.
این مادر بزرگوار در جریان انقلاب ایدئولوژیک درونی مجاهدین با صفای قلب و ایمانی سرشار و ستایش انگیز به عنوان یک از شیفتگان و عاشقان مریم رهایی، در هر فرصتی به دفاع از او و انقلاب و پیام رهایی بخش او برمی خاست.
بخش‌های از سخنان مادرمجاهد عفت شاه‌آبادی درباره خاطراتش از بیدادگاه‌های شاه خائن و سفارشات محمد حنیف نژاد درباره مسعود رجوی:
«…حنیف گفت که مسعود بمونه، تو باید بمانی ببینی! تو باید بمانی ببینی، سخنگو باشی. حرفهای ما را بزنی. حرفهای ما رو بگی! اما بهت گفتم، گفتی نه. توی دادگاه هم آمدی گفتی من باید لباس سرخ بپوشم. اومدم گفتم مسعود این حرفها را نزن! الان چند ساله، بگو چند ساله. پنجاه ساله من رو ول نمیکنه. ولم هم نکردن. هر روز برای یه چیزی می ریختند توی این خونه این جا رو خراب کردند. هر روز می‌ریختند توی خونه، هیچی برام نگذاشتند. نه مال دارم، نه پول دارم نه چیزی دارم. میخوام شماها رو داشته باشم. میخوام با شماها باشم. میخوام با مسعود باشم. میخوام با مریم باشم. مریم دخترمه و شماها تک تک تون برای من وقتی آسمون رو نگاه میکنم می‌بینم یک ستاره گنده‌ست و دور و برش هم ریزه. این ستاره بزرگ مسعوده…»
مادر احمدی با صبر و رشادتی ستایش انگیز و طی نیم قرن از عمر پر بارش، صبور و پایدار، از راه مجاهدین و رهبری مسعود و نبرد رهایبخش انقلابی برای سرنگونی دیکتاتوری دفاع کرد و از هیچ تلاش و کوششی دریغ نورزید و به راستی به الگویی آموزنده برای زنان آزاده و مادران مقاوم و مجاهد میهن و همه فرزندان مجاهدش تبدیل شد.
پیام مریم رجوی به‌مناسبت درگذشت مادرمجاهد عفت‌الشریعه شاه‌آبادی (مادر احمدی)
مریم رجوی: درود به روح پرفتوح بزرگ‌زن آزاده و مجاهد، خانم عفت‌الشریعه شاه‌آبادی
مادر مجاهد خانم عفت الشریعه شاه آبادی، پس از سالها پایداری در برابر دو دیکتاتوری به دیار رفیق اعلا شتافت. او در این سالها بارها به زندان افتاد و شکنجه شد و تا واپسین دم حیات رزمنده خود بر آرمان و ایمان‌اش استوار بود.
صلابت این بزرگ زن مجاهد و آزاده از یاد نرفتنی است؛ در زمان شاه همراه با خانواده‌های مجاهدین در دفاع از فرزندان دستگیرشده‌اش توسط ساواک شاه، به‌مبارزه شجاعانه‌یی دست زد و در زمان خمینی به‌عنوان عضوی از انجمن مادران مسلمان به مبارزه و افشاگری علیه ارتجاع حاکم روی آورد. سپس در تمام این سالها با وجود همه داغ و دردها، دادخواه خون و رنج مجاهدین، مبلغ مبارزه برای سرنگونی رژیم و مدافع راه و آرمان مسعود بود.
به خانواده محترم احمدی به‌ویژه برادران مجاهد محمود احمدی و دکتر جواد احمدی و هم‌چنین خواهر عزیزم فخری احمدی تسلیت می‌گوییم و خاطره تابناک فرزندان شهید او مجاهدان خلق احمد، علی و به‌خصوص اشرف احمدی را گرامی می‌داریم. مجاهد قهرمان اشرف احمدی در دوره دیکتاتوری شاه، دفاعیه و نوشته‌ها و پیام‌های مسعود را از زندان های ساواک به مجاهدین منتقل می‌کرد. بعدها خمینی دژخیم او را از روی تخت بیمارستان دستگیر و زندانی کرد. او کودکش را در شکنجه‌گاه‌ها به‌دنیا آورد و سرانجام پس از هفت سال اسارت در زمره قتل عام شدگان سال ۶۷ سربه‌دار و سرفراز شد.
در برابر روح پرفتوح مادر ادای احترام می‌کنیم که به‌راستی مظهری از پایداری زنان نستوه ایران در برابر رژیم ولایت فقیه است.
درهمین رابطه بخوانید:
گرامیداشت ۳۰دی روزآزادی مسعود رجوی اززندان‌های شاه – سخنرانی مریم رجوی
۳۰فروردین۱۳۵۱، شهادت نخستین‌گروه از اعضای مرکزیت سازمان مجاهدین خلق ایران
پدر مجاهدشهید ناصر صادق: من نمی‌گویم سمندرباش یا پروانه‌باش، چون به‌فکر سوختن افتاده‌ای مردانه‌باش
نصرالله اسماعیل زاده: بیان حقیقت برای مردم ایران و ثبت در تاریخ
گرامیداشت رهبرمقاومت ضدفاشیستی‌فرانسه، ژنرال شارل دوگل، توسط امانوئل ماکرون، در هشتادمین سالگردآن
یک نامه و یک بیانیه از چهاردهه پیش
